Na een goede nachtrust zijn we vanmorgen vroeg naar Dunnottar Castle gereden met de hoop op een mooie zonsopkomst. Dit is een tot ruïne vervallen kasteel in Stonehaven en wordt wel het meest gefotografeerde kasteel van Schotland genoemd. Het ligt dan ook prachtig op een landtong in zee. We waren de enigen ter plekke en werden getrakteerd op een prachtige zonsopkomst. Nog onder de indruk zijn we terug gereden naar de Bed en Breakfast waar we een heerlijk ontbijt geserveerd kregen door eigenaren Allister en Angela. Dit was een typisch Schots ontbijt met ei, bacon, worst, rösti en toast maar op ons verzoek zonder bonen. Als extra zat er een schaaltje Haggis bij wat we maar eens moesten uitproberen. Tijdens het ontbijt hebben we gezellig gekletst met Jim en Nancy uit Ohio, Amerika. Ook zij maken een rondreis van 10 dagen door Schotland. Een beetje later dan gepland, omdat het zo gezellig was in deze B&B, zijn we op weg gegaan naar New Slains Castle. Dit kasteel zou een inspiratie zijn geweest voor Bram Stoker's Dracula. De weg er naar toe was al spannend over een onverharde eenbaansweg. Gelukkig hadden we geen tegenliggers en waren dan ook weer de enigen terplekke. De muren van het kasteel zijn nog intact en je kon nog via torentrappen in de hoek op de eerste verdieping komen. Maar het mooiste was de ligging aan een geweldig mooie kust. De mannen hebben hier goed kunnen dronen en ook de nodige foto's zijn gemaakt. Hierna zijn we doorgereden richting Rattray Head waar een vuurtoren staat die meestal niet begaanbaar is omdat hij in zee staat. Alleen bij laag water is hij te bereiken. We hebben hier genoten van het heerlijke weer en het mooie duinlandschap. Via een prachtige route weer door naar St John's Church. Deze ruïne met begraafplaats is gelegen op de heuvels met uitzicht over Gardenstown. Het was interessant om tussen de oude vervallen graven door te struinen en het uitzicht vanaf deze plek is geweldig. Het is bijna 17:00 als we ons volgende hotel in Cullen naderen en we besluiten door de rijden naar Portknockie. Hier ligt Bow Fiddle Rock, een prachtige rotsformatie. Na een steile afdaling vanaf een kleine parkeerplaats komt de rots al snel in zicht. Hij wordt zo genoemd omdat de vorm op het topje van een strijkstok van een viool zou lijken. Dit kunnen wij er niet echt uithalen maar wat is het hier mooi. De zon verlicht de rots prachtig en is al aan het ondergaan. Na een half uurtje wachten kleurt de lucht dan ook mooi. Mitchel geniet ook met volle teugen van de prachtige natuur en klimt en klautert wat af om nog mooiere uitzichten te zoeken. We slapen vannacht in het Cullen Bay Hotel en hebben daar ook heerlijk gegeten. Het hotel staat bekend om zijn Cullen Skink en heeft hier ook het wereldkampioenschap mee gewonnen. Dit moeten we natuurlijk proeven. Het is een soep van gerookte kabeljauw, aardappelen en uien en wij snappen nu wel waarom ze gewonnen hebben. Morgen gaan we weer vroeg uit de veren want we willen voor het ontbijt nog even een kijkje nemen bij Bow Fiddle Rock met zonsopkomst.