Van North-Collen naar Lauder

Vanmorgen werden we in het Nederlands begroet bij het ontbijt, de eigenaar van het Lochnell Arms Hotel blijkt een Nederlander. Leuk om even met hem te kletsen en zijn verhaal en beweegredenen te horen om zich hier in Schotland te vestigen.

Via het Loch Lomond National Park zijn we vandaag afgezakt vanuit de Highlands naar Scottish Borders. We hadden flink wat kilometers voor de boeg dus niet zo erg veel tijd om dingen te bezoeken. In Loch Lomond zijn we naar de Falls of Falloch gelopen, in het Gaelic: Eas Falach, dit betekend Hidden Waterfall. Het was een korte wandeling en zeker de moeite waard. Het was ondertussen gaan miezeren dus de stenen waarop we stonden werden glad dus het was uitkijken geblazen met lopen. Er was wel een soort ijzeren kooi gebouwd zodat je de waterval veilig van bovenaf kon bekijken.

Aan de andere kant van het Lomond meer staat een zeer fotogenieke boom, The Lone Tree at Loch Lomond. Als het waterpeil in het meer hoog genoeg is staat de boom volledig in het water. Jammer genoeg miezerde het nog steeds maar we hebben toch wat mooie plaatjes kunnen maken van dit idyllische plekje.

Bij de plaats Stirling zijn we de snelweg opgegaan richting Edinburgh om zo wat kilometers te maken. We slapen vannacht in het Black Bull Hotel in Lauder. Onderweg naar Melrose passeren we ons hotel en rijden een kwartiertje door naar Smailholm Tower, dit is een 15e-eeuwse woontoren. Het is gebouwd door de familie Pringle en gebruikt ter verdidiging tegen de reivers (rivier piraten) van over de grens die het vee wilden stelen. Daarom is het op een heuvel gebouwd zodat de wachters de reivers van veraf zagen aankomen. De twee onderste verdiepingen dienden als opslagruimte, de drie erboven voor bewoning door de landheer en zijn familie. De toren kent slechts één ingang, die afgesloten kon worden met een houten deur en ijzeren hek. Boven de deur bevindt zich een schietgat geschikt voor een musket. We waren de enige bezoekers dus hebben alles rustig kunnen bekijken.

Voordat we naar het hotel terugreden hebben we nog een stop gemaakt bij Leaderfoot Viaduct en de Drygrange Old Bridge, beiden gesloten voor verkeer in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vannacht is onze laatste nacht in Schotland, morgen rijden we naar New Castle Upon Tyne om de ferrie naar IJmuiden te nemen.

Van Portree naar North-Collen

De dag begon in Portree met regen, niet fijn. We hadden tickets voor de Ferry Armadale naar Maillaig en moesten daar om 08:20 uiterlijk zijn. Het was nog ruim een uur rijden dus we zijn om 07:00 vertrokken in het donker met flinke regen. Gelukkig zat alles onderweg mee en kwamen we ruim op tijd aan. Het was maar goed dat we een plaats hadden gereserveerd want de boot zat helemaal vol. Tijdens de overtocht bleef het regenen en flink waaien, de auto's stonden zo te schudden dat zelfs auto alarmen afgingen. Op een gegeven moment begon hij ook nog te deinen en werden ik en Mitch wel wat misselijk. Gelukkig waren we met een half uur aan de overkant en konden we onze reis in de West Highlands voortzetten.

De JacobiteTrain die tussen Fort William en Mallaig rijdt is één van de meest gewilde attracties van Schotland. Dit is niet alleen vanwege de prachtige route die je met deze klassieke stoomtrein aflegt, maar vooral ook vanwege de bekendheid als "Harry Potter trein". Een half uur na vertrek rijdt de trein over het Glennfinnan Viaduct en kun je er prachtige foto's van maken. Voor de ware Harry Potter-fans is dit het hoogtepunt van de hele tocht, want dit viaduct is ook in de film zelf zichtbaar. Dit werd onze eerste stop dus. Helaas regende het nog wel maar dat hield ons niet tegen. Er stonden aardig wat auto's op het parkeerterrein en toen we na een kwartier lopen bij het viaduct aankwamen zagen we een hoop mensen met camera in de aanslag staan wachten. Wij wisten niet hoe laat de trein zou passeren maar blijkbaar waren we precies op tijd voor dit schouwspel. En ja hoor, na 5 minuten hoorden we de trein aankomen. De machinist maakt er een leuk showtje van door te fluiten en flink stoom uit te blazen. We waren kletsnat geregend maar dat was het wel waard.

Via Glencoe hebben we onze weg vervolgd door een vulkaanvallei. De vallei is in de ijstijd door een gletsjer uitgesleten en heeft een brede u-vorm. Door de vallei stroomt de rivier de Coe. Het is een prachtig gebied met mooie vergezichten, watervallen en verlaten huisjes. Inmiddels was het ook opgehouden met regenen en kwam de zon tevoorschijn. Even verderop ligt de Etive Mor waterval met op de achtergrond het Buachaille Etive Mor gebergte. We waren hier als enigen en moesten een stukje door drassig gebied lopen om bij de waterval te komen. Maar wat een magische plek weer, Mitchel heeft al besloten dat hij later in Schotland wil gaan wonen. Wij begrijpen hem wel.

Op onze route naar het volgende hotel ligt Kilchurn Castle. Via een kleinere eenbaansweg slingerend langs de rivier Orchy zijn we onze weg vervolgd en hebben weer genoten van het natuurschoon en de prachtige herfstkleuren. Kilchurn Castle is een kasteel uit de 15e eeuw en van deze ruïne is nog best veel intact. In 1760 sloeg de bliksem in en werd het kasteel verlaten. Het kasteel ligt op een eilandje in Loch Awe, we hebben het niet bezocht maar hebben het vanaf de overkant van het meer gefotografeerd.

We overnachten in hotel Lochnell Arms in North-Connel, dat vanuit Connel via de Connel Bridge te bereiken is. De lucht begint al weer mooi te kleuren als we aankomen dus hup de spullen uitladen en onze kamer bekijken om vervolgens snel het strand voor het hotel op te lopen voor een prachtige zonsondergang. Wat een mazzel hebben we toch weer, het was genieten.

Een dagje Isle of Skye

Vanmorgen waren we al weer vroeg uit de veren om richting The Old man of Storr te gaan voor zonsopkomst. Maar na zoveel enerverende dagen besloten we om iets later te gaan en de zonsopkomst vanaf de weg te bekijken. We hadden een mooie spot gezien op internet maar die lag volgens ons op de grond van een boer. Dus omdat er toch niemand was zijn we over een hek geklommen wat best wel spannend was. We hebben hier mooie beelden van de Storr kunnen maken.  Daarna zijn we naar de parkeerplaats gegaan en zijn we de Storr wandeling aangegaan.  Dit was een pittige klim maar we hebben het volbracht en dat allemaal bij droog weer. Toen we terug liepen begon het al snel te regenen en was de Storr in no time verholen in de mist.  Deze rotsachtige heuvel is gevormd door een aardverschuiving en bestaat uit een aantal rotspilaren. De bekendste is The Old man of Storr.

Onze volgende stop was Kilt Rock waar onze Mitch mooie drone beelden heeft gemaakt van de waterval en 35 m hoge klippen. Deze klippen hebben de vorm van een kilt.

Daarna door naar de Quiraing, een zeer toeristische plaats op Skye. Quiraing is de naam van een aardverschuiving op de oostelijke zijde van de Meall na Suiramach, de meest noordelijke top van de Trotternish Ridge op het eiland Skye in Schotland. Quiraing is 543 m hoog en zijn benaming stamt uit het Oudnoords. De woorden kvi en rand betekenen ronde plooiing. In het Goidelisch wordt deze plaats Cuith-Raing genoemd. Ook hier was het weer prachtig en zijn de nodige foto's en video gemaakt

Onze laatste stop van vandaag was de Fairy Glen bij Uig, een sprookjes achtige setting van groene heuvels en waterpoelen. Mitch heeft hier op de top van de hoogste heuvel drone beelden gemaakt. Wij hebben ons niet meer aan deze klim gewaagd, we vonden het wel genoeg voor vandaag. Hierna zijn we terug naar ons appartement gereden om lekker te relaxen.

Van Plockton naar Portree

Vanmorgen om 05:30 was ik al wakker en heb natuurlijk gelijk gekeken of het droog was en dat was het gelukkig. Bij Eilean Donan Castle mag je alleen maar met een drone vliegen buiten openingstijden dus voor 09:00 's morgens. Om 07:15 zijn we richting het kasteel gereden en we waren er alleen. Dit kasteel is het meest gefotografeerde in Schotland. Aan het begin van de 18e eeuw is het kasteel opgeblazen en aan het begin van de 20e eeuw is het uitgebreid gerestaureerd. Het is ook een bekende filmlocatie voor vele films zoals: Highlander, The word is not enough, Entrapment en Rob Roy. We hebben erg genoten van een prachtige zonsopkomst. Terug in het hotel stond er een heerlijk ontbijtbuffet voor ons klaar. De Schotten zijn erg gastvrij en beleefd, ze zorgen er echt voor dat je je thuis voelt.

Rond 10:00 gingen we op pad richting Isle of Skye, het op een na grootste eiland van Schotland. Via de Skye Bridge bereik je het eiland. Al na een paar mile rijden zien we waarom Isle of Skye gezien wordt als een van de mooiste stukjes ongerepte natuur in Schotland. We zien de ene regenboog na de andere opdoemen, uit de zee, uit een berg of uit een wolk, zo prachtig.

Onderweg naar Cill Chriosd moeten we ons soms een weg door de schapen banen die op of langs de weg lopen en liggen. Cill Chriosd is Schots-Gaelisch voor Christ's Church en is een ruïne van een laat 16e eeuwse kerk omgeven door oude en nieuwere graven. De kerk is in 1840 verlaten omdat er een nieuwe in gebruik werd genomen.

We vervolgen onze rit richting de Fairy Pools en genieten enorm van de natuur en de prachtige bergen op dit eiland. De Fairy Pools is een van de meest bezochte attracties hier omdat het een makkelijke wandeling is langs een aantal kleinere watervallen met het Cuillin gebergte op de achtergrond. Tijdens onze wandeling wisselden zon en regen elkaar steeds af. Als het echt zonnig is zijn de poelen waarin de watervalletjes stromen aqua van kleur maar helaas hebben wij dit niet zo gezien. Toch hebben we erg genoten van deze wandeling.

Tijdens de zonsondergang waren we bij de Sligachan Bridge met op de achtergrond het Cuillin gebergte maar dan van de andere kant. Mitch heeft hier mooi kunnen drone vliegen met zijn favoriete gebergte op de achtergrond. We hebben weer erg mooie beelden vastgelegd, zowel op onze apparatuur als op onze netvliezen.

We slapen twee nachten in Tianavaig View Apartments in Portree. Morgen hebben we nog een volle dag hier op Skye met een druk programma beginnend met een wandeling naar The Old Man of Storr.

Van Cullen naar Plockton

Vanmorgen vroeg zijn we weer naar Bow Fiddle Rock gereden met de hoop op een mooie zonsopkomst. We zijn niet teleurgesteld want het was prachtig en we waren ook de enigen ter plekke en konden dus uitgebreid filmen, dronen en foto's maken. Na dit mooie schouwspel zijn we terug gereden naar ons hotel voor een heerlijk ontbijt, geserveerd in het restaurant met uitzicht op zee.

Via de noordkust route richting Inverness hebben we Kinloss Abbey bezocht. Dit is een twaalfde-eeuws cisterciënzer abdij die zeer invloedrijk was tot de reformatie in 1560. Er zijn niet alleen oude graven maar ook oorlogsgraven uit de vele verschillende oorlogen. De teksten op deze grafstenen maakten het mede heel indrukwekkend.

We vervolgen onze weg richting Loch Ness. Dit meer is vooral bekend omdat zich hier volgens de Schotse mythologie een monster ophoudt, Nessie. Er bestaan veel vage foto's, maar het bestaan is nooit aangetoond. Wij hebben Nessie niet gezien maar wel kennis gemaakt met het grillige Schotse klimaat. Van het ene op het andere moment regent het en dan weer breekt de lucht open en komt de zon tevoorschijn. Aan Loch Ness ligt ook Urquhart Castle wat sinds 1690 verlaten is.

Onderweg naar Eilean Donan Castle hebben we nog een mooie stop gemaakt in "The Highlands". Geloof het of niet maar op het moment dat we de parkeerplaats opreden kwam de zon tevoorschijn en hebben we weer kunnen genieten van de prachtige natuur die Schotland rijk is.

Jammer genoeg ging het daarna weer regenen en dit bleef aanhouden zodat we Eilean Donen Castle hebben overgeslagen. Volgens de weerberichten wordt het weer morgen wat gunstiger dus dan wagen we opnieuw een poging bij zonsopkomst. We overnachten in The Haven Hotel in Plockton.

Van Stonehaven naar Cullen

Na een goede nachtrust zijn we vanmorgen vroeg naar Dunnottar Castle gereden met de hoop op een mooie zonsopkomst. Dit is een tot ruïne vervallen kasteel in Stonehaven en wordt wel het meest gefotografeerde kasteel van Schotland genoemd. Het ligt dan ook prachtig op een landtong in zee. We waren de enigen ter plekke en werden getrakteerd op een prachtige zonsopkomst. Nog onder de indruk zijn we terug gereden naar de Bed en Breakfast waar we een heerlijk ontbijt geserveerd kregen door eigenaren Allister en Angela. Dit was een typisch Schots ontbijt met ei, bacon, worst, rösti en toast maar op ons verzoek zonder bonen. Als extra zat er een schaaltje Haggis bij wat we maar eens moesten uitproberen. Tijdens het ontbijt hebben we gezellig gekletst met Jim en Nancy uit Ohio, Amerika. Ook zij maken een rondreis van 10 dagen door Schotland. Een beetje later dan gepland, omdat het zo gezellig was in deze B&B, zijn we op weg gegaan naar New Slains Castle. Dit kasteel zou een inspiratie zijn geweest voor Bram Stoker's Dracula. De weg er naar toe was al spannend over een onverharde eenbaansweg. Gelukkig hadden we geen tegenliggers en waren dan ook weer de enigen terplekke. De muren van het kasteel zijn nog intact en je kon nog via torentrappen in de hoek op de eerste verdieping komen. Maar het mooiste was de ligging aan een geweldig mooie kust. De mannen hebben hier goed kunnen dronen en ook de nodige foto's zijn gemaakt. Hierna zijn we doorgereden richting Rattray Head waar een vuurtoren staat die meestal niet begaanbaar is omdat hij in zee staat. Alleen bij laag water is hij te bereiken. We hebben hier genoten van het heerlijke weer en het mooie duinlandschap. Via een prachtige route weer door naar St John's Church. Deze ruïne met begraafplaats is gelegen op de heuvels met uitzicht over Gardenstown. Het was interessant om tussen de oude vervallen graven door te struinen en het uitzicht vanaf deze plek is geweldig. Het is bijna 17:00 als we ons volgende hotel in Cullen naderen en we besluiten door de rijden naar Portknockie. Hier ligt Bow Fiddle Rock, een prachtige rotsformatie. Na een steile afdaling vanaf een kleine parkeerplaats komt de rots al snel in zicht. Hij wordt zo genoemd omdat de vorm op het topje van een strijkstok van een viool zou lijken. Dit kunnen wij er niet echt uithalen maar wat is het hier mooi. De zon verlicht de rots prachtig en is al aan het ondergaan. Na een half uurtje wachten kleurt de lucht dan ook mooi. Mitchel geniet ook met volle teugen van de prachtige natuur en klimt en klautert wat af om nog mooiere uitzichten te zoeken. We slapen vannacht in het Cullen Bay Hotel en hebben daar ook heerlijk gegeten. Het hotel staat bekend om zijn Cullen Skink en heeft hier ook het wereldkampioenschap mee gewonnen. Dit moeten we natuurlijk proeven. Het is een soep van gerookte kabeljauw, aardappelen en uien en wij snappen nu wel waarom ze gewonnen hebben. Morgen gaan we weer vroeg uit de veren want we willen voor het ontbijt nog even een kijkje nemen bij Bow Fiddle Rock met zonsopkomst.

Van Dunbar naar Stonehaven.

Vanmorgen waren we al vroeg wakker. Volgens de weerberichten zou het bewolkt zijn tijdens de zonsopkomst maar rond 7 uur zagen we toch wat oplichten aan de horizon. Dus hup in de auto en naar Belhaven Beach waar "The Bridge to Nowhere" is. Als het hoog water is lijkt het niet logisch dat hier een brug is maar bij laag water wordt dit duidelijk. Het kleine riviertje The Biel Water stroomt hier naar de Noordzee en de brug zorgt voor de verbinding met het strand van Belhaven. Twee uur lang tijdens het getij is de brug niet begaanbaar maar wij hadden geluk dat het afgaand water was zodat we ook op de brug konden.

Terug in het hotel hebben we genoten van een heerlijk ontbijt en zijn we vervolgens naar Edinburgh gereden. Hier hebben we Calton Hill bezocht, een 100 meter hoge heuvel van waar uit we een mooi uitzicht op de stad hadden. Op de heuvel staan wat bouwwerken die aan klassieke Griekse gebouwen doen denken. Daarom wordt het ook wel "Athene van het Noorden genoemd".

Via de kust zijn we doorgereden naar Arbroath waar zich de Seaton Cliffs bevinden. Deze prachtig gevormde rode zandsteen formaties strekken zich uit over 11 kilometer. We hebben hier mooie beelden kunnen maken met de drone.

Toen door naar onze slaapplaats, Toadhall Rooms. Op een afgelegen plek midden in de natuur en aan de kust ligt deze bed en breakfast. We hebben "The Doghouse" appartement gehuuurd voor 1 nacht. We kregen een warm welkom van de eigenaar en op zijn aanraden hebben we een kijkje genomen in "zijn achtertuin". Via een smal paadje liepen we naar de kust en hebben wederom genoten van de schitterende natuur die Schotland rijk is.

Via Hull naar Schotland

Vrijdagavond zijn we met de P&O ferrie van Europoort naar Kingston upon Hull gevaren. Na een heerlijk diner hebben we gezellig geborreld in de bar waar een band optrad en ons trakteerde op geweldige meezingers. Na een zeer geslaagde avond hebben we heerlijk geslapen in onze erg riante hut. 's Morgens veel te vroeg wakker natuurlijk want we waren vergeten dat het een uur vroeger is in Engeland. Na een lekker Engels ontbijt en een mooie zonsopkomst konden we om 09:00 de boot verlaten om op weg te gaan richting Schotland. Het was gelukkig droog en de zon liet zich ook af en toe zien. Vandaag was onze langste reisdag deze vakantie, zo'n 400 km. Onze eerste stop was Flamborough Beach North Landing. Een prachtig strandje omgeven door krijt rotsen en verborgen grotten. Arend heeft zich hier ook aan zijn eerste vlucht met de drone gewaagd. Er stond best veel wind dus dit was erg spannend, maar alles ging goed en we hebben mooie eerste beelden van ons Schotland avontuur. Daarna weer door naar Whitby Abbey, een ruïne van een benedictijner abdij. We hebben deze ruïne alleen van een afstand gefotografeerd en gefilmd omdat we anders in tijdnood kwamen vanwege de lange reisdag. Het was erg mooi en het weer was ons ook goed gezind want de zon scheen volop tussen de prachtige wolken door. We hebben nog een laatste stop gemaakt bij Gisborough Priory. Hier zijn de restanten te zien van een 14e eeuwse kerk in Gotische architectuur. Inmiddels was het 15:00 en we hadden nog een rit van ruim 200 km voor de boeg dus we zijn richting ons hotel in Dunbar gereden. Het eerste gedeelte van deze rit ging over een eenbaansweg waar we iedere keer moesten stoppen of uitwijken voor fazanten, duiven en eekhoorntjes. Gelukkig konden we na 20 minuten de snelweg opdraaien en ging het allemaal vlotter. Helaas begon het te regenen en dat heeft ook niet opgehouden tot aan Dunbar. Vanavond geen mooie zonsondergang dus. We slapen in Pine Martens Inn waar we na een heerlijke maaltijd tevreden in slaap konden vallen.